Αγαπημένο μου ημερολόγιο, το καλοκαίρι μου...

Ήρθε η ώρα να απαντήσω στην πρόσκληση της αγαπημένης μου Έλενας απο το Busy Mama's Corner και να γράψω πως πέρασα το δικό μου φετινό καλοκαίρι! Θα μου πείτε δεν άργησες λίγο; Ακόμα Σεπτέμβρη δεν έχουμε κορίτσια μου; Αφού όμως πλέον διανύουμε τις πρώτες φθινοπωρινές μέρες είπα να γυρίσω λίγο το χρόνο πίσω και να θυμηθώ πως ήταν το δικό μου καλοκαίρι...


 Ας ξεκινήσω πρώτα από όλα με τον Ιούνιο, ο αγαπημένος μας μήνας μια που αυτό το μήνα έχω γενέθλια εγώ αλλά και η μικρή μου κόρη, το λουκουμάκι μου! Τα γενέθλια της μικρής φέτος επιλέξαμε να τα κάνουμε στο νηπιαγωγείο και σας υπόσχομαι σε μια άλλη ανάρτηση να σας γράψω αναλυτικά τι κάναμε... Σίγουρα έμειναν χαραγμένα στην μνήμη της! Το άλλο μεγάλο γεγονός του Ιουνίου ήταν η αποφοίτηση της μεγάλης μας κόρης από το δημοτικό αλλά και η εισαγωγή με εξετάσεις στο Μουσικό Σχολείο, πιο περήφανη η μαμά από ποτέ... Και φυσικά από αυτό το γεγονός σας έχω το καθιερωμένο μπουγέλο στο τέλος της σχολικής χρονιάς από τα εκτάκια μας...

Εν αναμονή των καλοκαιρινών διακοπών μας τον Αύγουστο, ο Ιούλιος μπορώ να πω ότι ήταν ο χαλαρός μας μήνας με μικρές αποδράσεις, όταν μας το επέτρεπαν οι δουλειές μας στις κοντινές παραλίες του Βόλου και του Πηλίου, οι οποίες να τονίσω ότι δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από αυτές των νησιών! Επίσης σε αυτό το σημείο θα πρέπει να σας πω ότι την πάτησα: Χάλασε το κινητό μου, και ένα μικρό εγκεφαλικό το έπαθα αφού είχα φωτογραφίες που δεν είχα προλάβει να αποθηκεύσω και φυσικά χάθηκαν... Έτσι δεν έχω να σας δείξω φωτογραφίες από το Χορευτό, τον Άι Γιάννη και τις υπέροχες παραλίες μας που αξίζει να επισκεφτείτε... επιφυλάσσομαι! Στεναχωρήθηκα πολύ και πιστεύω το πάθημα θα μου γίνει μάθημα...


Επιτέλους Αύγουστος και οι διακοπές μας στο νησί μου...
Αν ρωτάτε που; Στη πανέμορφη καταπράσινη Ζάκυνθο! Ας αρχίσω με το δυσάρεστο γεγονός τις φωτιές. Φέτος το νησί βούλιαξε από τουρισμό, παράλληλα όμως  καιγόταν σχεδόν όλο τον Ιούλιο και Αύγουστο. Την συγκεκριμένη φωτογραφία την τράβηξε η 13χρονη κόρη μου και μου είπε: Μαμά μαύρισαν όλα, ακόμα και η θάλασσα! Όσοι με παρακολουθείτε στο facebook είμαι σίγουροι ότι με καταλαβαίνεται!

Όμως δεν θα μείνω εκεί γιατί πολύ απλά όσα και αν κατάφεραν να κάψουν η Ζάκυνθος παραμένει ένα καταπράσινο νησί και φυσικά αξίζει να την επισκεφτείτε από που να αρχίσω και που να τελειώσω...
Από τις απίστευτες παραλίες, την Μπόχαλη και τα ορεινά χωριά της, από την ποικιλία επιλογών διασκέδασης ή από μια υπέροχη πλατεία του Διονύσιου Σολωμού.... Αλλά για τις ομορφιές του νησιού μου μάλλον πρέπει να σας μιλήσω σε μια άλλη ανάρτηση... Μέχρι τότε σας δείχνω λίγες φωτογραφίες!
Φέτος αποφασίσαμε να πάμε οικογενειακώς για ένα απογευματινό-βραδινό μπάνιο και τα κορίτσια ξετρελάθηκαν! Μάλιστα αποφασίσαμε να φάμε καρπούζι στην παραλία και να παίξουμε με την ψυχή μας μικροί και μεγάλοι μέχρι να βγει το φεγγάρι. Ήταν πράγματι μοναδική εμπειρία και το ευχαριστηθήκαμε, αν δεν το έχετε επιχειρήσει μην διστάσετε να το κάνετε!
Επιπρόσθετα,  είχαμε την τύχη να είμαστε στο νησί του Αγίου Διονυσίου μια πολύ σημαντική μέρα για τη Ζάκυνθο και τους κατοίκους της και φυσικά ακολουθήσαμε την περιφορά το Αγίου στους δρόμους του νησιού.

Κάπως έτσι αποχαιρετήσαμε το καλοκαίρι μέχρι τη τελευταία του μέρα και γεμίσαμε  γλυκιές οικογενειακές αναμνήσεις. Ραντεβού το επόμενο καλοκαίρι και που ξέρετε ίσως βρεθούμε σε κάποια παραλία...

Μην ξεχάσετε:

να κάνετε like στη σελίδα του blog στο facebook 

να με ακολουθήσετε στο Google+ και στο Instagram

  για να μαθαίνετε όλα τα νέα μου!!!

Μέχρι την επόμενη φορά...
Σας φιλώ
Άννα